وقتی مردم به کیف پول یا حساب های بانکی خود نگاه می کنند ، اغلب پیچیدگی های مناقصه قانونی را به صورت اعطا می کنند. پول در دسته های مختلفی قرار می گیرد که بر ارزش کلی آن تأثیر می گذارد. درک این دسته ها می تواند هنگام سرمایه گذاری ، مبادله یا انتقال پول مفید باشد. این راهنما ارزهای "فیات" را تعریف می کند ، که رایج ترین نوع ارز در جهان است.
اصول ارزهای فیات
در یک مقطع زمانی ، دلار ایالات متحده پشتوانه فلزات گرانبها را برای تضمین ارزش خود داشت. شهروندان می توانند به سمت بانک ها راه بروند و برای دارایی های فیزیکی مانند طلا و نقره پول کاغذی مبادله کنند. ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان از آن زمان به عنوان پول خود به پول فیات منتقل شده اند.
ارزهای فیات به جای داشتن ارزش مبتنی بر کالاهای فیزیکی ، قدرت خرید خود را از طریق توافق در مورد ارزش خود حفظ می کنند. دولت ها این کار را از طریق ثبات خود حفظ می کنند و حتی می توانند ارزش پول را از طریق عرضه و تقاضا کنترل کنند.
دلار ایالات متحده یکی از با ارزش ترین اشکال پول فیات است ، اما بسیاری دیگر در آنجا وجود دارند. این یک لیست کوتاه از برخی از با ارزش ترین اشکال این ارز است:
- دلار نیوزیلند.
- دینار لیبی.
- پوند انگلیس
- فرانک سوئیس.
- دلار استرالیا.
- یورو
- پوند جبل الطارق.
- دلار کانادایی.
این لیست به دلیل تعداد ارزهای فیات موجود کوتاه نیست. در حقیقت ، تمام سیستم های اصلی پولی مبتنی بر فیات هستند. این بدان معنی است که یک لیست جامع شامل بیشتر جهان است. در حالی که پایه گذاری اقتصادها بر روی چنین سیستمهایی می تواند منجر به مشکلات احتمالی مانند بیش از حد خونریزی شود ، پول فیات نیز مزایای مختلفی را به همراه دارد.
قبل از درک این مزایا ، تشخیص اینکه چگونه این شکل از ارز با دیگران متفاوت است ، مهم است. این درک بهتری از چرا کشورها از سیستم هایی مانند استاندارد طلا دور شده اند.
پول فیات در مقابل سایر ارزها
به راحتی می توان فکر کرد که تنها تفاوت ارزهای فیات و سایر انواع پول ، پشتوانه کالاها است. در حالی که این توضیح درک ساده ای را ارائه می دهد ، این یک وضعیت "یا" نیست. سیستم های پولی با پشتیبان دارایی فیزیکی می توانند در چند دسته قرار بگیرند.
در حقیقت ، برخی از انواع ارزی که توسط کالاها پشتیبانی می شوند می توانند شباهت های بیشتری با پول فیات نسبت به سایر پول تحت حمایت کالا داشته باشند. دو نوع اصلی ارز که به شما در درک این موضوع کمک می کنند ، ارزهای نماینده و کالایی هستند.
پول نماینده
این شکل از پول نشان دهنده مواردی است که ارزش ذاتی دارند. به عنوان مثال ، گواهی های طلا یا نقره در این گروه قرار می گیرند. قبل از اینکه رئیس جمهور ریچارد نیکسون در سال 1971 ارز آمریکایی را از طلا جدا کند ، شهروندان ایالات متحده می توانند پول کاغذ را برای دارایی های فیزیکی در بانک ها مبادله کنند.
در اینجا چند شکل از پول نماینده آورده شده است:
- گواهینامه های نقره ای.
- گواهینامه های طلا
- سکه های توکن
- اسکناس
- عناوین زمین
- چک های بانکی
ارزهای نماینده مشابه پول فیات هستند زیرا دلار یا سکه های خود دارای ارزش ذاتی بسیار کمی هستند. هرچند ، آنها به جای حمایت از قول دولت ، از دارایی های واقعی حمایت می شوند.
پول کالا
ارزهایی که ارزش ذاتی خود را دارند ، پول کالایی هستند. اینها چیزی ارزشمند یا حتی قول ارزش یک دولت را نشان نمی دهند. طلا ، نقره و سایر فلزات گرانبها در این گروه قرار می گیرند.
اولین ارزهای فیات به قرن یازدهم چین برمی گردد که اکنون از یوان استفاده می کند. با این حال ، کالاها دور از این استفاده هستند. در حقیقت ، فقط حمل و نقل به عنوان یک سیستم اقتصادی قدیمی تر از پول کالا است. حتی سکه های طلا و نقره در مقایسه با کالاهای خاص ، اختراعات نسبتاً جدیدی هستند.
در اینجا یک لیست کوتاه وجود دارد تا در طول تاریخ ایده ای از انواع پول کالا به شما ارائه دهد:
- نمک.
- چای.
- الکل.
- پوسته ها
- آب نبات.
- ابریشم
- گلدان های فلفل
- جو.
- دانه های کاکائو.
هر یک از این موارد ارزش خاص خود را دارند ، بنابراین نیازی به وعده ها یا پشتوانه فیزیکی ندارند. این تفاوت قابل توجهی با ارزهای فیات دارد. و در حالی که ممکن است این سیستم نسبت به آنچه در حال حاضر استفاده می کنیم مفید به نظر برسد ، مزایای بسیاری برای یک سیستم فیات وجود دارد.
مزایای پول فیات
ارزهایی که ارزش ذاتی خود را ندارند - و یا هیچ عقب نشینی کالایی ندارند - در دنیای مدرن به یک هنجار تبدیل شده اند. حتی در حالی که مخالفان این سیستم اشکالاتی را نشان می دهند ، مانند بیش از حد خونریزی اخیر زیمبابوه یا بحران مسکن ایالات متحده در دهه 2000 - انکار مزایای کلی دشوار است.
زیمبابوه و بحران مسکن نمونه هایی از سناریوهای بدترین حالت هستند. خوشبختانه ، مزایای سیستم ارزی فیات از این خطرات بیشتر است. همه اینها به دولتها می رسد که ثبات را حفظ می کنند و از اقدامات شدید جلوگیری می کنند. هنگامی که به درستی انجام شود ، بسیاری از مزایای زیر را مشاهده خواهید کرد:
- از مشکلات کمبود از طریق کنترل عرضه پول جلوگیری می کند.
- بهبود اقتصادی را از طریق متغیرهایی مانند نرخ بهره و نقدینگی امکان پذیر می کند.
- عایق های اقتصاد از فاجعه احتمالی ناشی از نوسانات طبیعی در بخش تجارت.
- می تواند برای مقابله با مسائل عادی اقتصادی ، پول کاغذی را چاپ یا نگه دارد.
در مورد cryptocurrency چطور؟
در حالی که کالا و پول نماینده ممکن است پایدارتر به نظر برسد ، واقعیت این است که ارزهای فیات برای شهروندان و ملل مزایایی را فراهم می کنند. حتی انواع جدیدی از سرمایه مانند بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری هنوز نمی توانند با مزایای سیستم های فیات مطابقت داشته باشند.
تفاوت اصلی بین فیات و ارزهای رمزنگاری چیست؟Fiat Money ارزش خود را بدست می آورد زیرا از دولت حمایت می شود. cryptocurrency به تنهایی دیجیتال است و از blockchain بومی خود ارزش می گیرد. دو سیستم حاکم بر توزیع و تنظیم آن کاملاً متفاوت هستند. کارشناسان به طور کلی موافق هستند که ارزهای فیات کاملاً جایگزین رمزنگاری و blockchain نمی شوند. با این حال ، محبوبیت آنها در حال افزایش است ، و تأثیر طولانی مدت آنها بر سیستم پولی جهان هنوز دیده نمی شود.
درباره تکرار
به طور معمول انتقال پول بین المللی سریعتر ، آسانتر ، شفاف تر و مقرون به صرفه تر می کند.
برنامه تلفن همراه قابل اعتماد و آسان ما به بیش از 3 میلیون نفر در سراسر جهان اعتماد دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحه اصلی ما مراجعه کرده یا برنامه را بارگیری کنید.
این نشریه فقط برای اهداف اطلاعات عمومی ارائه شده است و در نظر گرفته نشده است تا تمام جنبه های مباحث مورد بحث در اینجا را پوشش دهد. این نشریه جایگزینی برای جستجوی مشاوره از یک متخصص یا حرفه ای قابل اجرا نیست. مطالب موجود در این نشریه به معنای حقوقی ، مالیات یا سایر توصیه های حرفه ای از Remitical یا هر یک از شرکت های وابسته آن نیست و نباید به این ترتیب اعتماد کرد. در حالی که ما در تلاش هستیم تا پست های خود را به روز و دقیق نگه داریم ، نمی توانیم نمایندگی ، ضمانت یا در غیر این صورت تضمین کنیم که محتوا دقیق ، کامل یا به روز باشد.
