"ما فقط می خواهیم بازی کنیم": گیمرهای ایران با تحریم های ما می جنگند

میلیون ها لژیون قدرتمند ایران از گیمرها در دنیای آنلاین لذت می برند ، اما آنها باید با موانع زندگی واقعی که توسط تحریم های ایالات متحده تحریم می شود در تلاش خود برای رسیدن به سطح و ادامه بازی مبارزه کنند.

امیر گلخانی ، روزنامه نگار 24 ساله و روزنامه نگار بازی گفت: "این یک مشکل بین دولت ها و درد برای مصرف کننده است."

وی به AFP گفت: "ما هیچ تقاضای سیاسی نداریم. ما فقط می خواهیم بازی کنیم."

تحریم هایی که در سال 2018 توسط دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین ایالات متحده که به طور مستقیم صنعت بازی را هدف قرار نمی دهند ، اعمال نمی شود.

اما خطر اقدامات تنبیهی مانع از ارائه خدمات به ایرانیان می شود.

در مغازه های نزدیک میدان امام خمینی مرکزی تهران ، اوضاع طبیعی به نظر می رسد - قفسه ها با آخرین بازی ها و کنسول ها ذخیره می شوند.

با کمال تعجب ، هر دو Sony PlayStation 5 و Microsoft Xbox Series X را می توان در فروش یافت ، حتی اگر در بسیاری از کشورها تقریباً غیرممکن باشد از زمان همه گیر Covid-19 زنجیره های تأمین جهانی.

اما هیچ یک از شرکت ها به دلیل مجازات های مجازات واشنگتن به طور رسمی در جمهوری اسلامی حضور ندارند و محصولات آنها از کشورهای اطراف وارد شده یا قاچاق می شوند.

سیستم بانکی در لیست سیاه ایران همچنین به معنای بازیکنانی است که بدون دسترسی به کارتهای اعتباری شناخته شده بین المللی ، نیاز به استفاده از هویت و آدرس های جعلی - و گاهی اوقات واسطه ها در سایر کشورها - برای ثبت حساب ها و خرید آنلاین دارند.

براساس گزارش ماه سپتامبر بنیاد رایانه و بازی های ویدیویی ایران ، حداقل 32 میلیون گیمر در بین جمعیت 80 میلیون ایران وجود دارد.

مشخص شد که محبوب ترین بازی ها در ایران Pro Evolution Soccer ، Clash of Clans ، FIFA ، Call of Duty و PUBG (PlayerUnknown's Battlegrounds) بود.

فارشاد رزی ، یک سرآشپز 32 ساله و گیمر مشتاق گفت: "بازی یکی از معدود مواردی است که به من در فرار از واقعیت های زندگی کمک می کند."

وی افزود: تحریم ها تقریباً او را از آن خروجی محروم کرده اند.

- "همان بازی اما ارزان تر" -

یکی از راه های دسترسی به ایرانیان و به راحتی به بازی ها ، چرخش محلی در عملکرد "Gameshare" است که در اکثر کنسول ها و سیستم عامل های رایانه ای یافت می شود.

مغازه های ایرانی از VPN یا روش های دیگر برای ماسک مکان های خود و ایجاد حساب هایی به ظاهر از خارج استفاده می کنند.

آنها سپس بازی هایی را برای آن حساب ها با استفاده از کارت های اعتباری در خارج از کشور یا کارت های هدیه خریداری می کنند و دسترسی به چندین گیمر را می فروشند ، که آنچه را که محلی به عنوان "حساب ظرفیت" شناخته می شوند ، با اشاره به استفاده - بصورت آنلاین ، آفلاین یا هر دو به اشتراک می گذارند.

به عنوان مثال، برای پلی استیشن 4 بسیار محبوب، فروشگاه‌ها دسترسی به حساب‌های تک بازی را با توجه به استفاده، بین 20 تا 60 درصد قیمت معمولی می‌فروشند.

فروشگاه با عرضه یک حساب به چند نفر سود می برد، در حالی که بازیکن از پرداخت تمام هزینه های مالکیت بازی اجتناب می کند - معمولاً 60 دلار یا بیشتر در بازار غیرقانونی ایران، با توجه به بازی، تقاضا و سطح تبلیغات.

آن هم در کشوری که حداقل دستمزد ماهانه آن 25 میلیون ریال است - در حال حاضر حدود 100 دلار با نرخ غیررسمی ارز.

جستجوی سریع در Divar. ir -- پاسخ ایرانیان به Craigslist -- صدها تبلیغ برای "حساب های ظرفیت" را نشان می دهد.

اشکان رجبی 31 ساله که یک فروشگاه بازی در تهران دارد، گفت: "برای یک بازی جدید فیفا 18 یا 28 میلیون ریال خیلی زیاد است. من فقط حساب (اشتراک) را می گیرم."

"همان بازی، همان احساس، اما ارزان تر."

گیمر رضایی گفت که از سال 2018 به طور انحصاری از این روش استفاده کرده است و همچنین حمایت خود را از رعایت کپی رایت بازی اعلام کرد.

محصولات خارجی توسط قوانین محدود کپی رایت ایران محافظت نمی‌شوند -- نسخه‌های ویندوز مایکروسافت تقریباً همیشه غیرقانونی هستند، نمایش‌های Netflix با یک کلیک دانلود می‌شوند و بازی‌های ویدیویی برای رایانه شخصی معمولاً نسخه‌های تقلبی هستند.

رضایی گفت که حساب‌های ظرفیت جایگزین «اخلاقی» برای دزدی دریایی بازی‌های تقریباً صفر است.

- "همیشه به دنبال راه حل" -

رضایی افزود: "من باید از توسعه دهنده ای که به من کمک می کند تا لذت ببرم حمایت کنم. اگر همه چیزها را دزدی دریایی کنند، آنها دست از کار می کشند."

امید صدیق ایمانی، منتقد و پخش کننده بازی های رایانه ای ساکن تهران، با تکرار چنین احساساتی گفت که حساب های هک شده و دزدی دریایی را «دزدی» می داند.

هنوز سایر گیمرها راه هایی برای خرید بازی ها در حساب های خود با استفاده از میانجی پیدا کرده اند.

صادق کیا، یک گیمر حرفه ای 25 ساله که تازه از یک مسابقه رقابتی در یک مرکز بازی در تهران تازه وارد است، می گوید: «ما در کشور دیگری مانند روسیه، ترکیه به واسطه نیاز داریم.

او گفت که بین‌المللی کارت‌های هدیه می‌فروشد که به بازیکنان امکان می‌دهد حساب‌های خود را شارژ کرده و خریدهای آنلاین انجام دهند.

ایمانی منتقد گفت، فرهنگ مصرف ایرانی "همیشه به دنبال راه حل است".

ایمانی در حالی که حساب‌های اشتراک‌گذاری شده برای گیمرها را تأیید می‌کرد، از استفاده از سرویس‌هایی مانند Xbox Game Pass حمایت کرد - اشتراکی که صدها بازی را با قیمت 10 دلار در ماه ارائه می‌دهد.

اما برای ثبت نام، ایرانیان باید برای پرداخت از طریق یک واسطه مراجعه کنند و مکان و مشخصات حساب خود را جعل کنند.

گلخانی، روزنامه‌نگار بازی گفت: «نمی‌توانم به پشتیبانی ایکس‌باکس بگویم که من یک ایرانی هستم» و افزود که ایرانی‌ها وانمود می‌کنند که خارجی هستند، زیرا سرورهای ایکس‌باکس اتصال کاربران از ایران را رد می‌کنند و حساب‌هایی که شناسایی می‌شوند احتمالاً مسدود می‌شوند.

او با اشاره به روش‌های مختلف برای پنهان کردن مکان کاربران گفت: «ما مجبور هستیم از VPN استفاده کنیم، تا DNS‌های مختلف را تنظیم کنیم» تا محدودیت‌ها را دور بزنیم.

او گفت، اما انجام این کار اغلب به این معنی بود که کیفیت اتصال ضعیف است.

منتقد ایمانی مدعی شد که برخی شرکت‌ها نسبت به ایرانی‌ها «نرم‌تر» عمل می‌کنند و «قطعاً می‌دانند چه اتفاقی دارد می‌افتد».

غول‌های صنعتی از جمله مایکروسافت، اپیک گیمز و ریوت گیمز، اغلب بدون هیچ توضیحی، ایرانیان را از استفاده از سرویس‌های بازی خود مسدود کرده‌اند.

همراه با سانسور گسترده اینترنت ایران، به این معنی است که گیمرها گزینه های کمی دارند.

ایمانی گفت: ما هیچ اشتباهی نکرده ایم، فقط همان داستان قدیمی ایرانی بودن است. گلخانی، روزنامه‌نگار بازی گفت: «نمی‌توانم به پشتیبانی ایکس‌باکس بگویم که یک ایرانی هستم»، و افزود که ایرانی‌ها وانمود می‌کنند که خارجی هستند، زیرا سرورهای ایکس‌باکس اتصال کاربران از ایران را رد می‌کنند و حساب‌هایی که شناسایی می‌شوند احتمالاً مسدود می‌شوند..